لیمویی که من باشم
اینجا از چیزهای که "دلم" میخواد مینویسم و هیچکس "مجبور" نیست که بخونه :)
ادامه...
فیلم ؛ دیدن یا ندیدن، مسئله این است.
تا حالا پیش اومده که بگین کاش فلان فیلم رو نمیدیدم؟ یا اینکه یه فیلم رو بارها ببینین؟
معمولا آخر هفته سعی میکنم حداقل دو تا از فیلمهای لیست فیلمهایی که باید ببینم رو ببینم. این هفته نوبت رسید به se7en که اگر ندیدین حتما پیشنهادش میکنم. بعدی فیلم the ides of march که موضوعش جالب بود و mortdecai با بازی زیبای جانی دپ. هر سه فیلم تقریبا خط معمایی مورد علاقم رو داشتن اما اولی و آخری بیشتر.
در کنار هالیوود جان، تقریبا یک ماه بود که دنبال فرصت بودم به سینما برم و فیلم مجبوریم ساخته رضا درمیشیان رو ببینم تا اینکه دیروز بصورت آنلاین اکران شد و من خوشحــــــال شروعش کردم اما متاسفانه ویران شدن این خوشحالی دیری نپایید. من شخصا علاقمند به فیلمهای اجتماعی ام اما این فیلم به قدری سیاه ساخته شده که رسما از شدت اغراق حس میکنید جناب آقای ویکتور هوگو باید به زندگی برگردند و بینوایان رو با کمک این نویسنده بازنویسی کنند! در کنار این ماجرا اصلا با فیلمبرداری نتونستم رابطه خوبی برقرار کنم و در نهایت لیمویی بودم که فیلم رو نیمه کاره رها کردم و اعصابم رو نجات دادم.
پی نوشت: مشغول غر زدن بودم و سعی داشت آرومم کنه و پادرمیونی میکرد که کارگردان رو ببخشم!
برای ختم ماجرا گفتم : شاهد باش که هیچوقت حتی دیگه یک دقیقه از وقت عزیزم رو برای تماشای فیلمهای این کارگردان هدر نمیدم!!
در جوابم با جدیت تمام گفت : واقعا هم. حیف اون چشمها.
و داستان فراموش شد 
سلام ممنون از کامنتی که برام گذاشتی . یادمه زمان دانشجویی با دوستم رفتیم سینما فیلم دستفروش مخلباف رو دیدیم . وسط فیلم دوستم هی میگفت پاشیم بریم من دیگه طاقت ندارم ولی من انگار گم شده ای رو پیدا کرده باشم گفتم من نمیام و تا آخرش رو دیدم . بعدش تقریبا هیچ فیلمی از مخلباف رو با اونهمه سیاهی از دست ندادم . از حس اینکه تلخ ترین واقعیتها رو دارن میکوبونن تو صورتم خوشحال میشدم . آثای درمیشیان هم مخملباف جدید منه . بعد از عصبانی نیستم همه فیلمهاشون رو دیدم و مجبوریم به نظر من بینهایت تلخ بود و حتی به دوستام توصیه نکردم ببینن ولی راستش از دیدنش لذت بردم مخصوصا بازی نگار جواهریان و البته از بازی خانم معتمد آریا خلی تعجب کردم چون به نظر من خیلی خیلی بد بازی کرد .
سلام ممنون از شما که وقت گذاشتید
+ بله یکی از دوستان هم هست که علاقمند به تراژدیه، دوست داشت. بنظر میرسه واقعا باید این ژانر رو دوست داشت تا بشه دید. برای من که تا حدود زیادی خوش خیالم خیلی سخته دیدنشون.
هیچ کدوم رو ندیدم
هفت خیلی قوی بود.
یه سری بازیگرا فقط واسه جذب تماشاچی و فروش گیشه استفاده میشن و اصلا و ابدا بازیگر خوبی نیستن.
این رو که صددرصد قبول دارم اما خب وقتی جدیدا این افراد قاطی بازیگرهای خوب شدن و توی فیلمهای نسبتا بهتر راه پیدا کردن دیگه وضعیت میشه اینی که الان هست.
بدبختی اینجاست تو هالیوود هم مدتهاست فیلم در خور و فاخری ساخته نمیشه حتی اونایی که از سوپر استارها استفاده می کنن هر چی فیلم خوب تاریخ سینما هست مال دهه ها قبله.
متاسفانه بله البته تک وتوک توشون خوب هم پیدا میشه اما قبول دارم اکثر فیلمهایی که دوست دارم و توصیه میکنم قدیمی هستن.
+ شاید هم سوپراستارها اشتباهی انتخاب میشن، بطور مثال آنا دی آرماس که این روزا پرکاره واقعا بازی خیلی خاص و خوبی نداره و درصد خیلی زیادی از شهرتش فقط بخاطر فیزیک و چهرهی زیباشه. همین رو مقایسه کنید با ناتالی پورتمن مثلا. بین فیلمهاشون کلی فاصلهست.
من که سالهاست دور سینما و سریال فارسی رو خط کشیدم کلا گذاشتمش کنار و به نظر من دیگه مثه گذشته حتی اون تعداد انگشت شمار خوب هم تو این کشور تولید نمیشه و فقط و فقط شده تجاری سازی و پول پس وقت با ارزش خودمو حروم نمی کنم.
واقعا نظرتون منطقیه. منم جدیدا دارم به همین نتیجه میرسم
دیروز تیتی رو دیدم ، قشنگ بود اما فقط قشنگ بود. نه ایدهی خاصی نه داستان پردازی درستی، هیچ...
سلام و ممنون بابت معرفی فیلم ها. من هیچ کدام از این فیلم ها را تماشا نکرده ام.
سلام به شما
امیدوارم که به کار بیاد.
شاید من خیلی معتاد به فیلم و کتابم
چه جواب خوبی هم بهت داده ها
آخ آره کلا شست ، برد.
چقدر فیلم..
زیاد نیستن که
داری وبلاگ منو شخم میزنیناااا!!!
این بیل مکانیکی تابحال به دو سه تا وبلاگ خوب دیگه هم خورده
من به عنوان یک خواننده وبلاگ شما آیا نباید میدونستم که دنبال جغد رفتین باغ بغلی و سگ گازتون گرفته؟؟؟ چرا دیگه
سلام خوبی؟ منم سون رو دیدم و واقعا فیلم عالی هست. اون‌دوتای دیگه رو ندیدم
مجبوریم رو هم ندیدم ولی بر اساس فیلمهای دیگه کارگردان میتونم حدس بزنم چه فضایی داره. یادمه بعد عصبانی نیستم که از سینما اومدم بیرون فقط سردرد و حالت تهوع داشتم بخاطر نوع فیلم برداری
سلام عزیزم. ممنونم
آفرین مثل همون بود اما به توان دو
+ آدرست رو بذار پیدات کنم گل ارغوان
برای من هزار بار پیش اومده که گفتم کاش فلان فیلمو نمیدیدم. تقریبا اکثر فیلم های ایرانی الان و البته فیلم هایی هم بوده که دوهزار بار دیدم
پیشنهاد میکنم یه قسمت از بریکینگ بدی چیزی ببین بشوره ببره
آخ آره من همونجا نصفه ولش کردم بعدش serenity رو دیدم برای حسن ختام هم برای چندمین بار drive رو دیدم که کامل شست برد
ممنون بابت معرفی فیلمها
من خیلی اینروزا وقت فیلم دیدن ندارم ولی اگر بخوام ببینم حتما خارجی رو البته با زیر نویس ترجیح میدم به ایرانی
فیلمهای ایرانی طنزهاش یخورده خوبن
در ضمن خیلی اتفاقی از وبلاگتون یکی از دوستان قدیمی رو پیدا کردم و خیلی خوشحالم
سلام
بله حق دارین خودمم همینطورم. تک و توک فیلم جدید ایرانی وقتی میاد کنجکاوم بدونم چی میشه. واقعا هم فقط با زیرنویس دید الان منتظر the grayman هستم فکر کنم تا بخواد به ایران برسه حداقل دوهفته طول میکشه
+ به به. چه افتخاری از این بالاتر. من هم به اندازه شما خوشحال شدم
خوب شددرموردفیلم مجبوریم گفتید..اقای درمیشیان فکرمیکردم کارگردان خوبی باشن
راستی سلام
سلام عزیزم
خب من فیلمهای قبلیشون رو که دیده بودم، از سبکشون خصوصا فیلمبرداری مورد نظرشون زیاد خوشم نمیومد. مثلا برای من لانتوری که تقریبا شبیه مستند بود میشد کنار اومد باهاش اما توی این فیلم دیگه خیلی توی ذوقم زد.
دیدن فیلمهای ایرانی معمولا پشیمونی به بار میاره و واقعا اکثریت غم انگیز و غصه دار کننده هستند. برایند زندگی کردن تو ایران همینه و نمیشه خیلی خرده گرفت ولی واقعا نباید سراغشون رفت
متاسفانه حرفت درست و منطقیه نهال جان
به عنوان یه فیلمباز لعنتی میگم: آره خیلی وقتها پیش اومده که بعد از دیدن یه فیلم به شدت پشیمون شدم، "مجبوریم" هم دوست نداشتم اصلا کلا سینمای درمیشیان اعتراضی هست که من دوست دارم اما اعتراضیش مقدار زیادی شعارزدگی داره و خیلی شلخته هست که اصلن نمیپسندم البته خب سلیقه ای هست
من فیلم تی تی هم دوست نداشتم بازیها اصلا اونی که انتظار داشتم نبود، حس میکنم بازی پیروزفر در حد فیلم تلویزیونی بود تا یه اثر سینمایی با اینهمه تعریف
کلا باید قبول کنیم کارهای سینمایی خیلی افت کرده تو ایران
"7 "یکی از فیلمهای محبوب منه
کارگردانی درمیشیان رو خیلی خوب توصیف کردی: شلخته و شعارزده
عه من تازه میخواستم برم این هفته تی تی رو ببینم.
بله گویا باید قبول کرد دیگه.
برای من هم رفت جزو لیست دوست داشتنی ها. نه فقط خط داستان بلکه بازیها هم فوق العاده بودن.
نه. بخاطر اون نگفته. وگرنه به دلت نمی نشست.
آنچه از دل بر آید، لاجرم بر دل نشیند
ممنون نسرین جون که انقدر مهربونین و انرژی مثبت منتقل میکنین
سلام
من نفهمیدم که کامنت که نوشته بودم ارسال کردم یا نه
ولی در هر صورت یادم رفت چی میخواستم بگم.
سلام به شما
نه ارسال نکردید، تایید نشده ندارم
ای بابا حیف شد اگر به یادتون اومد بنویسید برام اما عجالتا هر چه از دوست رسد نیکوست، همینکه وقت گذاشتید باارزشه
سلام لیمو جان
متاسفانه که من هیچ کدوم از این فیلم هارو ندیدم. پس نمیتونم نظر بدم. کلا اهل فیلم دیدن نیستم زیاد
شما از کدوم سایت دانلود میکنید فیلم هارو. من خودم اگر هوس فیلم دیدن بکنم تو یوتیوب نگاه میکنم ولی این ماه حجم نت مصرفیم خیلی خیلی بالا بود. با اینکه نه اینستا دارم و نه... من موندم و یه یوتیوب. که هنوز نمیدونم مقصره یا نه
سلام عزیزم
خب هرکسی علاقمندی های مخصوص به خودش رو داره همین که همراهی ممنون.
یوتیوب و اینستاگرام به واسطه باز کردن پیاپی تصاویر و ویدئو ها (حتی اونایی که نمیبینیم) طبیعتا مصرفشون خیلی بالاست. سایت film2media ، سایت نسبتا خوبیه اما بستگی داره دنبال چه فیلمی باشی. گاهی باید کلی دنبالش بگردی توی سایتا که پیدا بشه.
درست شد عزیزم؟
واهای فک کن برای چقدر آدمایی پیام گذاشتم و اونا در به در دنبالم میگردن ببینن من کی بودم
بعلـــــه. دیگه اینجا ببین من چقدر پیگیر بودم و تو چقدر مرموز
ع آدرسم اشتباهه؟ درستش چیه، بگو برات بزارم این بار
خیلی خنگم تو این چیزا ●_○
تو وبلاگ خودم برام بفرست که چی باید بنویسم بی زحمت
عزیززززززم
چشم میام مینویسم برات
سلام قشنگم. منم عاشق فیلم های معمایی و جنایی هستم اسم فیلمارو یادداشت کردم که دانلود کنم ببینمشون :) و البته مجبوریم رو یادم باشه نبینم چون به شدت از فیلم های چ* ناله بدم میاد :|
سلام بهارجانم.
پس حتما یادم باشه باهات تبادل لیست فیلم داشته باشم
آره نبین پس اینو
+ دخترم چرا هربار آدرست رو اشتباه مینویسی؟ من آدرست رو حفظ کردم وگرنه گمت میکردم تا حالا
تمام پستتون یه طرف، چند سطر شیرین آخر یه طرف... محشر بود
ممنونم نسرین جان
حالا امیدوارم فقط برای پرت کردن حواسم از غرغر نگفته باشه
فیلم سون بخصوص قسمت قتل حسادت واقعا تاثیر گزار بود
واقعا با اینکه مرگ راحتتری نسبت به بقیه مقتولها داشت....
خیلی متاسفم که تازگی اونقدر تاریکی ها بهم چیره شده که واقعا دیدن فیلمهامون نیاز به اعصاب فولادی داره
منم اعصابش را ندارم
واقعا
متاسفانه خیلی وقت دیدن فیلم ندارم
از دیدن فیلم تکراری هم بیزارم
ولی در کل فیلم دیدن خوبه برای اوقات بیکاری
امیدوارم وقتت برای خوشحالیت صرف بشه همیشه
+ من بعضی از فیلمها یا کتابها رو انقدر دوست دارم که وقتی حالم خوب نیست میبینم یا میخونمشون تا خوب شم.
سلام عزیزم
منم فقط سون رو دیدم ولی مدتهاست هیچ فیلم و سریال ایرانی رو نمیتونم ببینم . حتی همین مثلا درجه یک هاشون رو . در یک تلاش ناموفق هم چند وقت پیش نشستم پای فیلم درخت گردو که از همون ده پونزده دقیقه ی اول پشیمون شدم بس که سیاه بود . میدونی فکر میکنم کارگردانای ایرانی به جای اینکه سعی کن فیلمنامه های بهتر و متفاوت تر و جدیدتری بنویسن تو همون موضوعات تکراری جنگ و اعتیاد و قاچاق و اسید پاشی و اینا اغراق میکنن. واقعا یک اعصاب سفید و بدون دغدغه میخواد دیدن فیلمای ایرانی !
سلام لیموجانم
الان که بهش فکر میکنم واقعا همینطوره که میگی. دیروز به یکی از دوستان داشتم همین رو میگفتم که شاید خیلیاشون قشنگ هم باشن اما انقدررر تراژدی شدن که برای همون یکبار هم اعصاب آدم کشش دیدنشون رو نداره.
من خیلی وقته به هالیوود پناه بردم و راضیم واقعا. حتی فیلمهای قدیمی
+راستی پست آخرت نمیشد کامنت بذارم. نبینم غمت رو عزیزدلم
سلام
ولی درکل خیلی کم پیش میاد فیلم ببینم بیشتر رمان میخونم
من فیلم های ژانر وحشت رو خیلی دوست دارم اما تا چند روز بعد از دیدن فیلم از سایه خودم میترسم
سلام گیساجان
من توی یه سنی خیلی طرفدار ژانر وحشت بودم اما نمیدونم چی شد که تغییر رویه دادم. الان هم میبینم اما اون دسته ای که فیلمنامه قوی داشته باشن
+ آخ نگو که زندگی من با کتاب گذشته تا الان. هیچ فیلمی جای کتاب رو نمیگیره. اصلا یکی از سرگرمی هام خوندن کتابها قبل از دیدن فیلمشونه تا ببینم تخیلم چقدر قوی تر و بهتر از فیلمه
درسته، اکثر کاگردان‌‌های ما یه جورایی دنبال خلق اثر سینمایی نیستند و دنبال سوئ استفاده از حال ما برای کسب جایزه و افتخارات از جشنواره‌های خارجی هستند و اون بندگاه خدا هم که نمی دونند داخل ایران چه خبره (نظرم نسبت به بیشتر فیلم‌ساز‌های داخلی واقعا تنده)
بنده رو عفو بفرمایید اما oldboy از سینمای کره جنوبی هست نه ژاپن
اما فیلم بی‌نظیریه ...
موافقم در خیلی از موارد اثر سینمایی از قالب دراومده و تبدیل به مستند حیات و بقاء شده حتی.
حقیقتا زیاد از کشورهای آسیایی فیلم نمیبینم مگر کشور خودمون
+نه این چه حرفیه شما ببخشید بابت اطلاعات نادرستم.
سلام
یه جای پست نوشتید فیلم مجبوریم خیلی سیاه بود و اون وقت فیلم سون که تو سیاهی و فضای دارک تو هالیوود جریان ساز و هنوز بی‌نظیر هست رو خیلی راحت دید :-)
پیشنهاد فیلم که Training Day 2001 رو هم ببینید و فیلم خوبی هست نه شاهکار اما برای دیدن خوبه، دنزل واشینگتن بازیگری خوبی ارائه داده
با سینمای ژاپن مخصوصا کلاسیک چه طور هستید؟ برای ماجراجویی خیلی خوبه
سلام به شما
فیلمهایی مثل متری شش و نیم، لانتوری از همین کارگردان و فروشنده و حتی ابد و یک روز فیلمهایی هستن که با ژانراجتماعی ساخته شدن. برای من فیلم سون هم فقط اجتماعی بود نه سیاه. بنظر شخص خودم کارگردان تلاش کرده بود شهر رو ناامن و سیاه نشون بده اما انقدر قوانین و حقوق شهروندیشون خوب بود که نسبت به اینجا سفید بود تقریبا
فیلم مجبوریم به شدت سیاه بود یعنی طوری فقط به جنبه‌های منفی دقت شده بود که ناخودآگاه تاثیرپذیری و باور رو از بین میبرد. من با به نمایش کشیدن رویدادهای منفی جامعه مخالف نیستم، اما با نمایش فقط رویدادهای منفی جامعه چرا. بنظرم از حقیقت دوره هیچوقت همه‌چی سیاه کامل یا سفید کامل نیست.
+ممنون از پیشنهادتون حتما میبینم. سینمای ژاپن رو به اندازه هالیوود دنبال نکردم اما oldboy رو دوست دارم.
ممنون از توجهتون
مرسی از معرفی فیلم ها
خیلی فیلمهای بهتر برای معرفی دارم اما اگر کمکی به انتخابت کردم خوشحالم
اهان. اون نوع انتظار. فقط منتظری ببینی چیه و حس کنجکاویت ارضا بشه. تجربه این حسو دارم . چند بار ک تکرار شد دیدم همش مثل همن . اغلب مثلث عاشقی و بی پولی و جنگ و جدال و جدیدا هم ناموس پرستی مد شده انگار
دیگه بیخیال شدم .
بله. خب بطور مثال این فیلم چیزی جز این‌ها بود
بنده هم ک کلا فیلم نگا کن نیستم ک بخام نظر بدم . منتظر بودن برا ی فیلم ک دیگه اصلا تو خیالم نمیگنجه
در واقع انتظار نیست فقط با توجه به تیم بازیگری و احتمال اینکه فیلمنامه خوب باشه دوست داریم که ببینیم چیه و بله باید به اصطلاح خودتون فیلم نگاه کن باشین تا این حس رو هم پیدا کنین
یه چیزی توی مایه های هر چیز جدیدیه که فکر میکنی ارزش امتحان کردن رو داره.
سلام
از بین فیلمهایی که نوشتین فقط سون را دیدم که البته فیلمی که من چند سال پیش دیدم بیشتر فایو بود تا سون چون دوتا از قتل‌ها از بیخ سانسور شده بود!
بعدها وقتی کتابشو خوندم تازه فهمیدم جریان چی بوده!
و از اون موقع دارم فکر میکنم اگه این ماجرا اینجا رخ داده بود اصلا مامورین ما تا کجای داستان میتونستن جلو برن؟ مثلا اصلا می‌فهمیدند اون تابلو برعکس شده و پشتش روی دیوار چیز نوشتن؟!
ما همه با هم هستیم فیلمی بود که من از دیدنش پشیمون شدم
حیف از این همه بازیگر سطح بالا!
سلام به شما
تعریفتون از سون به فایو عالی بود.
یکی از معیارهای اصلیم برای دیدن فیلمها، سانسورنشده بودنشونه و خب این فقط از فیلمهای اصطلاحا زبان اصلی برمیادچون متاسفانه توی ایران دوبله به معنای عدم امین بودن به اصل داستان و تغییرشونه.
دقیقا دکتر. اینکه ما کلا شخصیتی به نام کارآگاه با حدود اختیارات این چنینی نداریم و بدتر از اون دیدن قوانینی که سالها پیش اونجا اجرا میشده و ما هنوز هم بهش نرسیدیم!
+آخ آخ آره. اون فیلم هم تمام بازیگرها رو به شدت حیف کرده بود. بی هیچ معنا و مفهومی
نگار جواهریان که کلا رباته حتی توی سریال پراحساس خاتون بنظرم تمشک رو با اختلاف زیاد باید می‌دادن به نگار
وااای شادی جان
باید (نبااااااید) توی این فیلم ببینیش!! بنظرم سر هر سکانس با ماهیتابه توی صورت بزرگوار کوبیده بودن مبادا جزئی از صورتش در راستای حسی تکون بخوره! شما یک سلام هم بگی صورتت رنگی از شادی، غم یا بیخیالی میگیره. این هیچــــی نبود.
من مدتی هست فقط دو گونه فیلم برام جالبه ، فیلم با مایه های فلسفی و علمی تخیلی ، جالبتر از اون عاشق کارتون شدم
ما هم چندوختی شدید درگیر غرغر کردن هستیم ولی من اونقدر طاقت ندارم و خسته میشم ، دیگه واقعاً گاهی وقتا میگم عجب غلطی کردم
من بیشتر از همه فیلمهای معمایی و رمزآلود و درام میپسندم. اما سعی میکنم گاهی از بقیه ژانرها هم بهترینهاشون رو ببینم.
+ کارتون که نگید، عشق است واقعا. بعضی از کارتونها از صدها فیلم بار معنایی بیشتری دارن.
این رو تازه کشف کردم که یک تک جمله کوتاه وقت غرغر یا ناراحتی میتونه به کل داستان رو تغییر بده
خوب شد گفتی لیمو جان
منم میخواستم مجبوریم رو ببینم و فکر میکردم فیلم خوبی باشه، البته بیشترش به خاطر پارساجان پیروزفر
قربانت شادی جان
به جدیت میتونم بگم بهترین بازی بنظر من مال پارساجان پیروزفر بود
جدای از زیبایی بصری از همه کمتر تحت تاثیر کارگردانی قرار گرفته بود و بیشتر خودش بود انگار. تمشک بدترین بازی رو هم با تمام وجود به نگار جواهریان میدم، انگار ربات بود! اصلا وجود انسانی و حسی نداشت.
و در آخر حیف از بازیگرهای خوبی مثل خانم معتمدآریا.